και το κορίτσι της παρέας, η Μιχαέλα μας..., μας κατέπληξε!
"Τα πτυχία" , το τραγούδι που μας είπε.
Και προσέξτε!! Στίχοι και μουσική δικά της όλα...
Και μας το είπε στο τέλος της 4ης ενότητας των ποιημάτων του Νίκου Βασιλάκη,"διαπιστώσεις", εκεί δηλαδή που ταίριαζε-έδενε το τραγούδι αυτό, όπως και όλα τα τραγούδια τα ακούσαμε στο κατάλληλο σημείο, όπου με ευαισθησία και δεξιότητα τοποθέτησε ο καλός μας Βαγγέλης-Επίκουρος...
Από τις πρόβες της προηγούμενης μέρας...
Ο γλυκός μας ο Δημήτρης ο μικρότερος... με τη λύρα του... που τον έπαιρνα από πίσω, όπου κι αν πήγαινε να κάνει την πρόβα του, αφού τόσο με συγκίνησε...
(κατάλαβα εγώ πως την αγαπάς πολύ πολύ! Πρέπει να πάμε να διαλέξουμε και για μένα λύρα, όπως μου υποσχέθηκες. Πάντα ήθελα να μάθω ένα μουσικό όργανο... Δεν το έκανα, γιατί ...δεν ήξερα ποιο μου ταιριάζει...Τώρα κατάλαβα-αποφάσισα: λύρα!)
Σάββατο, 31 Ιουλίου (Ιούλιος πορθητής, λέει ο Ηλίας Κατσούλης και ο Παντελής Θαλασσινός στο Καλαντάρι τους...) 2010.
Και αφού ...χορτάσαμε πρόβα, βρεθήκαμε δίπλα (πώς πήγαμε ούτε που κατάλαβα!..) στο ανοιχτό θέατρο Πολυγύρου, όπου είχαν αρχίσει τη βραδιά οι: Έλλη Πασπαλά, Σαββίνα Γιαννάτου και Μαρία Φαραντούρη...
Ο Βαγγέλης Μίχος, διοργανωτής της βραδιάς, προλογίζει...
Ακούγεται η πρώτη απαγγελία ("Κυριακή προσευχή"), εν χορώ...
Και λίγο από την απαγγελία του πρώτου κομματιού από την ενότητα "μνήμες χωριού"... Απαγγέλει ο Γιάννης Αικατερινάρης.
Από τις πρόβες...
Δημήτρης (μικρός), Δημήτρης (Μπλάκι), Άννα, Γιώργος
Δημήτρης (μικρός), Δημήτρης (Μπλάκι), Άννα, Γιώργος
Λίγο πριν την έναρξη...
Κώστας Ζαμπούνης, "βοηθός και εμψυχωτής", είπε ο Βαγγέλης-Επίκουρός μας...
(συνεχίζεται)
4 σχόλια:
Ιωάννα μου, καλημέρα.
Είσαι η μόνη που θα μπορούσε να σώσει με τόσο όμορφο τρόπο στιγμές που μας σημάδεψαν.
Θερμά σε ευχαριστούμε.
Για όλα.
Τα πριν και τα μετά.
Σ΄ευχαριστώ...
Είμαι στο Επταχώρι, εδώ δε μπορώ να κάνω ανάρτηση...Θ΄αντέξω ως την άλλη βδομάδα, που θα κατεβώ στο ...άστυ για να ανεβάσω τα υπόλοιπα;
Αν πρόσεξες την ώρα, είναι μετά την τρίτη κατά σειρά "συνάντησή" μου με τη Φαραντούρη, τώρα στην "Αγκάλη" Λιθιάς Καστοριάς, θέατρο "Βεατρίκη", σε λόφο που ακουμπάει στα βουνά προς ...Ασπρόγεια...
Στο ταξίδι της επιστροφής ξαναάκουσα (ακούγαμε...) την εκπομπή σου για το Νίκο Βασιλάκη...
Και μέχρι αυτή τη στιγμή, ακούω και ξανακούω ό,τι έσωσα-κράτησα...
Όπως ακούω και το CD που μου χάρισε μετά ο Χαλήλ μας...
μου αρέσει πιο πολύ το "από ξένο τόπο κι απ' αλαργινό», το κομμάτι στα τούρκικα εννοώ...και νάτος ο συνειρμός : Από το "ο λόφος με τις παπαρούνες", του Μυριβήλη...
" Οι μορφές των τραγουδιστάδων ήταν σοβαρές, τα παιδιάτικά τους, τα σλάβικα μάτια βούρκωναν. Σαν τέλειωσαν το τραγούδι μείναμε πολλήν ώρα ακίνητοι μαζί τους, ταξιδεύοντας πάνω στα φτερά της μουσικής, που ενώνει τις καρδιές, γιατί είναι η γλώσσα τους η πανανθρώπινη"...
Με συγκινεί πολύ η φωνή του Χαλήλ!...
Σ' ευχαριστώ που τον γνώρισα...
Θεϊκή βραδιά και ονειρεμένη πρέπει να ήταν!!Χαίρομαι που σας σημάδεψε με τοσο όμορφο τρόπο!!
Πότε θα ακούσουμε και εμείς τον Χαλίλ;
Ανέβασε κανένα βιντεάκι..τώρα που έγινες εξπερ και σ'αυτά..:)
Κι εγώ ανυπομονώ Πέλα μου να το κάνω, όμως είπαμε, εδώ στο χωριό δεν γίνεται να κάνω δύσκολα...
Και τα σχόλια σπάνια ανοίγουν,
youtube ποτέ...
Υπομονή ως την άλλη βδομάδα...
Θα σου αντιγράψω και το CD που μου χάρισε ο Χαλήλ...
Δημοσίευση σχολίου