Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ποιο το χρώμα της αγάπης...



Σάββατο, 19 Ιουνίου 2010
Στο λιμναίο Νεολιθικό οικισμό Δισπηλιού (Καστοριά), προσπαθώντας να βρούμε το χρώμα της αγάπης με οδηγό τον Λουδοβίκο των Ανωγείων...
(τί κι αν ψιλόβρεχε!.. η αγάπη και ο έρωτας υπερπηδούν τα εμπόδια...)

(προσεχώς και άλλες "ακριβές στιγμές",
όπως θα έλεγε κι ο Ηλίας Κατσούλης...)

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Ηλίας Κατσούλης

Αχ ζωή μου μια φορά
με τα χέρια μου φτερά

να αγκαλιάσω το φεγγάρι

να πετάξω μια φορά

στου ουρανού τα καθαρά

ανεμάκι να με πάρει

Ηλίας Κατσούλης

(αχ! και να μ' έφερνε το "ανεμάκι" σου... Έλα ...Ονειροφαντασία μου, τα φτερά μας και φτάσαμε!...)

Αφιέρωμα στον Ηλία Κατσούλη

Θέατρο Βράχων - «Μελίνα Μερκούρη»
Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010, 21:00
«Μια βραδιά για τον Ηλία»
"Αύγουστος ήταν που έφυγε για το μεγάλο ταξίδι ο Ηλίας Κατσούλης, αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο υλικό από στίχους που έγιναν τραγούδια αγαπημένα, και την ευωδιά της σεμνής και τόσο τρυφερής προσωπικότητας που διέθετε.
Λένε πως συνεχίζουμε να υπάρχουμε μέσα στις μνήμες αυτών που μας αγάπησαν, κι αν είναι έτσι αυτό το αφιέρωμα σ' εκείνον είναι μόνο ένα ελάχιστο δείγμα που ελπίζουμε να τον κάνει να χαμογελά εκεί που βρίσκεται τώρα.
Χειμαρρώδης στα λόγια του, αλλά όχι βιαστικός όπως ένας άνθρωπος της πόλης, πολυπράγμων αλλά όχι αγχωμένος, είχε καταφέρει να επιβάλλει τους δικούς του ρυθμούς και να αφιερώνει χρόνο στις αγαπημένες του ραδιοφωνικές εκπομπές, στα αγαπημένα του βιβλία, στην αγαπημένη του ποδοσφαιρική ομάδα, τον ποιοτικό κυρίως χρόνο που τους αρμόζει. Γι' αυτό και από τους στίχους του αναβλύζουν ταξίδια, εξοχές, έρωτες και αναμνήσεις νοτισμένα όλα από τη δροσιά της αληθινής ζωής. «Με τα φτερά του έρωτα», «Εισιτήριο στη τσέπη σου», «Πόνος άπονος», «Καράβια χιώτικα», «Χαλκίδα», «Στο παραλίγο της αντοχής», «Του Παραδείσου λεμονιά», «Τα Σμυρναίικα τραγούδια», «Κράτα για το τέλος», είναι μερικοί ενδεικτικοί τίτλοι τραγουδιών του που έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες και έχουν τραγουδηθεί από όλους μας.
Αυτά κι άλλα πολλά τραγούδια που αγαπήσαμε θα ακουστούν σ΄ αυτό το αφιέρωμα στο οποίο συμμετέχουν σημαντικοί τραγουδιστές και στενοί συνεργάτες του."

Συμμετέχουν:
Λένα Αλκαίου, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Νίκος Ανδρουλάκης, Παντελής Θαλασσινός, Μελίνα Κανά, Καίτη Κουλιά, Μανώλης Λιδάκης, Νότης Μαυρουδής, Αναστασία Μουτσάτσου, Γιώτα Νέγκα, Δέσποινα Ολυμπίου, Πίτσα Παπαδοπούλου, Βασίλης Σκουλάς, Γιώργος Τζώρτζης, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Kurti Dasho και οι
Χάρις Αλεξίου και Γιώργος Νταλάρας

Ομιλητές:
Κώστας Καλημέρης, καθηγητής Κοινωνιολογίας,
Νότης Μαυρουδής, μουσικοσυνθέτης

Ενορχήστρωση & Διεύθυνση Ορχήστρας:
Γιάννης Παπαζαχαριάκης

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Παντελή
ς Θαλασσινός,
Γιάννης Παπαζαχαριάκης

(τα παραπάνω μου έστειλε ο Νίκος Ανδρουλάκης)




Και άλλα για τον Ηλία Κατσούλη εδώ και Μουσικά Προάστια

Αλλά και
από το αφιέρωμα στον Ηλία Κατσούλη,
στο Ζάππειο, 20 Ιανουαρίου 2009, 8 το βράδυ

"στον κύριό μας με αγάπη"
"Ο Παντελής Θαλασσινός τραγουδά το λόγο του Ηλία Κατσούλη, του συνοδοιπόρου του στη δισκογραφία. Επιλέγει να φωτίσει τα χρώματα των στίχων του, να ταξιδέψει μέσα στις εικόνες του, να περπατήσει στα σοκάκια της σκέψης του."
Στα πλαίσια των 70 χρόνων της ΕΡΑ (Ελληνική Ραδιοφωνία).
Ήμουν εκεί...


ο "στον κύριό μας με αγάπη":στίχοι Βαγγέλη Βελλώνια, τους έγραψε για τον Ηλία Κατσούλη...Ζάππειο, Τρίτη 20 Ιανουαρίου Ιανουαρίου 2009, 8 το βράδυ...

"στον κύριό μας με αγάπη",
στίχοι Βαγγέλη Βελλώνια, το έγραψε για τον Ηλία Κατσούλη...

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Τοιχογραφία της άνοιξης

Γιώτας Αργυροπούλου
"Τοιχογραφία της άνοιξης" και "Νερά απαρηγόρητα"

"Νερά απαρηγόρητα" ,
τιτλοφορεί συλλογή ποιημάτων της η Γιώτα Αργυροπούλου.
Όμως εγώ ...παρηγορήθηκα διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας...
Χόρτασα... (συγγνώμη Γιώτα για το α-ποιητικό ρήμα),
γέμισα... συγκινήθηκα... χάρηκα...
"Τοιχογραφία ζωής", θα έβαζα έναν παράλληλο τίτλο,
παίρνοντας από την "Τοιχογραφία της άνοιξης".
Ζωντανεύουν τα παιδικά χρόνια (10ετίας ΄6ο),
μνήμες, αναπολήσεις, συγκινήσεις...
εικόνες της επαρχίας, αλλά και του άστεως πού και πού,
η καθημερινή ζωή με αγαπημένα πρόσωπα
σε χώρους "αγιασμένου κάματου",
σε ποτάμια και πηγές,
στους ελαιώνες και στ' αλώνια,
μέσα σε πέτρινα σπίτια και σχολεία...
Σταχυολογώ (συγγνώμη Γιώτα για την ...αυθαιρεσία)
"Τα παιδικά μας χρόνια
κοιμούνται σε άνθη νεραντζιάς"
"Άπλωνα τα χέρια μου
έδινα την καρδιά μου"
"Φτερά πεσμένα και βαριά τα σκούρα πανωφόρια μας
να στάζουν"
"Εκείνοι όμως το πρωί
απλώσανε στον ήλιο
μελαχρινό χαμόγελο"
"Νερό στον ουρανίσκο μου
λαλιά νερού στα σπλάχνα"
"Παλιά το δίκαιο του ουρανού
το είχαν ορίσει τα πουλιά"
"το 'αλογο ιδρωμένο στου φεγγαριού το φώς.
Εδώ τραγούδησαν τη γη για να καρπίσει"
"Στο όνειρό τους κέντησαν ωραίο περιβόλι"
"Σε φέτες απορίας γευόμουνα τον κόσμο.
Δεν άλλαξε η γεύση του,
συνήθισα μονάχα."
"ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ αυτά τα πέτρινα, τα δίπατα,
κράτησαν τρίμερες χαρές
και ντουφεκιές."
"ΜΕΤΑΚΟΜΙΖΩ στα όνειρα τις νύχτες.
Στα όνειρά μου κυλούν νερά
τοπία φτερά
κυλούν απαρηγόρητα."