(στο βάθος, το ...παράθυρο του ωραίου, μα γλυκού υπογείου...)
Ήμουν κι εγώ (ως μέλος του "ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ") "σ’ αυτό το ωραίο, μα τι γλυκό υπόγειο, της οδού Μπρούφα 12 στη Θεσσαλονίκη", και μίλησα (στον πολύ λίγο χρόνο που μου διατέθηκε-επιβλήθηκε) για τον καλεσμένο μας...
Η ..."απολογία" του συγγραφέα και όχι μόνο, στο iparemvasi.blogspot.com
(Στη φωτογραφία: ο Β.Π. Καραγιάννης, σκυμμένος κάπως, περιμένει υπομονετικά και σαν λίγο φοβισμένος δείχνει, ασχολείται με τα δάχτυλά του (ένδειξη αμηχανίας), αφού πρέπει σε λίγο να "απολογηθεί"...)
(Μετά την αποκριά, ό,τι είπα, αλλά και ό,τι δεν με άφησαν να πω...)
7 Μαρτίου
(μια μέρα μετά τη μέρα της Μελίνας και μια μέρα πριν τη μέρα της Γυναίκας)
Αφού πέρασε κι αυτή η αποκριά...
"Έλεος μ'αυτήν την αποκριά"...θα είπε πάλι ο Β.Π.Κργννς
Να ξανάρθει!Λέω εγώ...
Ας δούμε τι είπα στις 26 Φεβρουαρίου στο "γλυκό υπόγειο" του "ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ", αλλά και τι "δε με άφησαν" να πω...
Έχοντας μπροστά μου (και δίπλα μου το συγγραφέα)καμιά 20ριά χειρόγραφες σελίδες (εντυπώσεις από τις "αναγνωστικές-ηδονικές συναντήσεις" μου ("Έχουν κι αυτά τα πάθη οι παθιασμένοι και παθημένοι από τα βιβλία»...) με το συγγραφέα-ποιητή και όχι μόνο, προσπαθούσα να διαβάσω όσα θα χωρούσαν σε 3 λεπτά που μου διέθεσαν (ενώ μου είχαν πει, ο κ. Τσολάκης δηλαδή, πριν 2 μέρες, ότι μπορώ περισσότερο...)
Βέβαια κάπου 5 μίλησα τελικά (αλλά ήθελα τουλάχιστον 15...να μην πω 45...)
Ό,τι είπα :
Ότι αξιοποίησα τον συγγραφέα στο σχολείο μου. Ότι οι απόψεις του (που τις συγκέντρωσα από τα βιβλία του) για το βιβλίο και την ποίηση βρίσκονται σε περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς (μαζί με τις απόψεις-μηνύματα άλλων "σπουδαίων"...)
Τις απόψεις των άλλων σπουδαίων δεν τις διάβασα, αλλά θέλω τώρα να τις πω, αφού στις δικές τους πρόσθεσα και τις απόψεις του Κργνν...
«Και φανταζόμουν τον παράδεισο με τη μορφή μιας βιβλιοθήκης»
«Οι βιβλιοθήκες είναι η μνήμη της ανθρωπότητας»
Χόρχε Λουίς Μπόρχες
---------------------------------------------------
Ο Groucho Marx, ο διάσημος Αμερικανός κωμικός ,
είπε σχετικά με την τηλεόραση :
«Βρίσκω την τηλεόραση πολύ επιμορφωτική !!
Κάθε φορά που κάποιος ανοίγει μια τηλεόραση,
εγώ πάω σε άλλο δωμάτιο και
διαβάζω ένα καλό βιβλίο»
---------------------------------------------------
«Το βιβλίο δεν είναι κάτι που έρχεται και φεύγει. Έχει διάρκεια.
Είναι ένας φίλος, ένας σύντροφος της μοναξιάς που μένει.
Ανήκει στους αιώνες»
«Το βιβλίο δεν είναι μόνο ένα αναντικατάστατο όργανο παιδείας,
είναι ο πιο εξευγενισμένος τρόπος ψυχαγωγίας»
«Πολλές φορές το περιεχόμενό του ισοδυναμεί με τόνους
εκρηκτικής ύλης και μπορεί να ξεθεμελιώσει πρόσωπα, καταστάσεις, πολιτισμούς,
ν’ αλλάξει τη ροή της ιστορίας να δημιουργήσει ολόκληρες εποχές»
«Ένας συμπεριπατητής χωρίς απαιτήσεις.
Ένας φίλος που τον επικαλείσαι όταν θέλεις,
και τον εγκαταλείπεις όταν θέλεις επίσης,
για να τον ξαναπάρεις σιμά σου αργότερα.
Ι. Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΌΠΟΥΛΟΣ
-------------------------------------------------------
Eίπα, διάβασα δηλαδή, τα παρακάτω...
«…βιβλία, που τ’ απολαμβάνει βέβαια όλο το διαβαστικό σου είναι :
χέρι, σκέψη, οφθαλμός, τραπέζι, κρεβάτι, ράφι »
«…Γράφουμε, διαβάζουμε ή απλά κρατούμε τα βιβλία αγκαλιά και με τρυφερότητα όπως τα μωρά, γυμνά από κάθε περιτύλιγμα…
τα βιβλία μάς τρώνε την ψυχή, αλλά αυτή η φθορά είναι η μόνη που επιδιώκουμε και θέλουμε ίσως να βοηθήσει στη δια-φθορά του σώματος»
« το βιβλίο, αυτό το μοναδικό αντικείμενο πάθους με το οποίο ζεις μια άλλη ζωή…»
Και για βιβλίο που δε θα διαβάσει, όπως δηλώνει :
«…το χαϊδεύω με τα μάτια με τα χέρια με όλες τις αισθήσεις που βοηθούν στην ολική κατανόηση του ωραίου.»
«…το χαζεύω, το χαϊδεύω εντελώς κι αν όχι μετ’ αναγνωστικού έρωτος, σίγουρα με τον αντίστοιχο βιβλιοκτητικό, αφού φορές η απόκτηση ενός βιβλίου προέχει ακόμα και αυτής της ανάγνωσής του. Έχουν κι αυτά τα πάθη οι παθιασμένοι και παθημένοι από τα βιβλία »
Β. Π. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
(συνεχίζεται...)
Ήμουν κι εγώ (ως μέλος του "ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ") "σ’ αυτό το ωραίο, μα τι γλυκό υπόγειο, της οδού Μπρούφα 12 στη Θεσσαλονίκη", και μίλησα (στον πολύ λίγο χρόνο που μου διατέθηκε-επιβλήθηκε) για τον καλεσμένο μας...
Η ..."απολογία" του συγγραφέα και όχι μόνο, στο iparemvasi.blogspot.com
(Στη φωτογραφία: ο Β.Π. Καραγιάννης, σκυμμένος κάπως, περιμένει υπομονετικά και σαν λίγο φοβισμένος δείχνει, ασχολείται με τα δάχτυλά του (ένδειξη αμηχανίας), αφού πρέπει σε λίγο να "απολογηθεί"...)
(Μετά την αποκριά, ό,τι είπα, αλλά και ό,τι δεν με άφησαν να πω...)
7 Μαρτίου
(μια μέρα μετά τη μέρα της Μελίνας και μια μέρα πριν τη μέρα της Γυναίκας)
Αφού πέρασε κι αυτή η αποκριά...
"Έλεος μ'αυτήν την αποκριά"...θα είπε πάλι ο Β.Π.Κργννς
Να ξανάρθει!Λέω εγώ...
Ας δούμε τι είπα στις 26 Φεβρουαρίου στο "γλυκό υπόγειο" του "ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ", αλλά και τι "δε με άφησαν" να πω...
Έχοντας μπροστά μου (και δίπλα μου το συγγραφέα)καμιά 20ριά χειρόγραφες σελίδες (εντυπώσεις από τις "αναγνωστικές-ηδονικές συναντήσεις" μου ("Έχουν κι αυτά τα πάθη οι παθιασμένοι και παθημένοι από τα βιβλία»...) με το συγγραφέα-ποιητή και όχι μόνο, προσπαθούσα να διαβάσω όσα θα χωρούσαν σε 3 λεπτά που μου διέθεσαν (ενώ μου είχαν πει, ο κ. Τσολάκης δηλαδή, πριν 2 μέρες, ότι μπορώ περισσότερο...)
Βέβαια κάπου 5 μίλησα τελικά (αλλά ήθελα τουλάχιστον 15...να μην πω 45...)
Ό,τι είπα :
Ότι αξιοποίησα τον συγγραφέα στο σχολείο μου. Ότι οι απόψεις του (που τις συγκέντρωσα από τα βιβλία του) για το βιβλίο και την ποίηση βρίσκονται σε περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς (μαζί με τις απόψεις-μηνύματα άλλων "σπουδαίων"...)
Τις απόψεις των άλλων σπουδαίων δεν τις διάβασα, αλλά θέλω τώρα να τις πω, αφού στις δικές τους πρόσθεσα και τις απόψεις του Κργνν...
«Και φανταζόμουν τον παράδεισο με τη μορφή μιας βιβλιοθήκης»
«Οι βιβλιοθήκες είναι η μνήμη της ανθρωπότητας»
Χόρχε Λουίς Μπόρχες
---------------------------------------------------
Ο Groucho Marx, ο διάσημος Αμερικανός κωμικός ,
είπε σχετικά με την τηλεόραση :
«Βρίσκω την τηλεόραση πολύ επιμορφωτική !!
Κάθε φορά που κάποιος ανοίγει μια τηλεόραση,
εγώ πάω σε άλλο δωμάτιο και
διαβάζω ένα καλό βιβλίο»
---------------------------------------------------
«Το βιβλίο δεν είναι κάτι που έρχεται και φεύγει. Έχει διάρκεια.
Είναι ένας φίλος, ένας σύντροφος της μοναξιάς που μένει.
Ανήκει στους αιώνες»
«Το βιβλίο δεν είναι μόνο ένα αναντικατάστατο όργανο παιδείας,
είναι ο πιο εξευγενισμένος τρόπος ψυχαγωγίας»
«Πολλές φορές το περιεχόμενό του ισοδυναμεί με τόνους
εκρηκτικής ύλης και μπορεί να ξεθεμελιώσει πρόσωπα, καταστάσεις, πολιτισμούς,
ν’ αλλάξει τη ροή της ιστορίας να δημιουργήσει ολόκληρες εποχές»
«Ένας συμπεριπατητής χωρίς απαιτήσεις.
Ένας φίλος που τον επικαλείσαι όταν θέλεις,
και τον εγκαταλείπεις όταν θέλεις επίσης,
για να τον ξαναπάρεις σιμά σου αργότερα.
Ι. Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΌΠΟΥΛΟΣ
-------------------------------------------------------
Eίπα, διάβασα δηλαδή, τα παρακάτω...
«…βιβλία, που τ’ απολαμβάνει βέβαια όλο το διαβαστικό σου είναι :
χέρι, σκέψη, οφθαλμός, τραπέζι, κρεβάτι, ράφι »
«…Γράφουμε, διαβάζουμε ή απλά κρατούμε τα βιβλία αγκαλιά και με τρυφερότητα όπως τα μωρά, γυμνά από κάθε περιτύλιγμα…
τα βιβλία μάς τρώνε την ψυχή, αλλά αυτή η φθορά είναι η μόνη που επιδιώκουμε και θέλουμε ίσως να βοηθήσει στη δια-φθορά του σώματος»
« το βιβλίο, αυτό το μοναδικό αντικείμενο πάθους με το οποίο ζεις μια άλλη ζωή…»
Και για βιβλίο που δε θα διαβάσει, όπως δηλώνει :
«…το χαϊδεύω με τα μάτια με τα χέρια με όλες τις αισθήσεις που βοηθούν στην ολική κατανόηση του ωραίου.»
«…το χαζεύω, το χαϊδεύω εντελώς κι αν όχι μετ’ αναγνωστικού έρωτος, σίγουρα με τον αντίστοιχο βιβλιοκτητικό, αφού φορές η απόκτηση ενός βιβλίου προέχει ακόμα και αυτής της ανάγνωσής του. Έχουν κι αυτά τα πάθη οι παθιασμένοι και παθημένοι από τα βιβλία »
Β. Π. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
(συνεχίζεται...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου